Week 6: Storytelling?
Welkom bij week 6 van de WPC! De tijd lijkt voorbij te vliegen en ook deze week heb ik het gevoel nog lang niet uitgeleerd te zijn. Voor degenen die zich afvragen waar 7WPC voor staat, neem gerust een kijkje in mijn vorige blogpost voor een uitleg: https://www.crossroadswithjo.com/blog/7-week-photo-challenge
Meer dan alleen foto’s maken
De afgelopen weken heb ik mij voornamelijk gericht op het maken van foto's. Maar voor deze week besloot ik mij meer te richten op de theorie van het vak en te reflecteren op mijn groei.
In mijn huidige fotografiestijl probeer ik steeds meer bezig te zijn met ‘storytelling’. Het is steeds makkelijker geworden om foto’s te maken, dus wat onderscheidt dan foto X van foto Y? Wat maakt het ene beeld boeiender dan het andere? Voor week 6 ging ik daarom op zoek naar de essentie van een verhaal en ben ik meer foto’s van beroemde fotografen gaan analyseren. Want, los van het maken van beeld, wat is precies een verhaal en hoe vertaalt dat zich in beeld om een ingrijpend verhaal te kunnen vertellen? Ik merk dat mijn focus binnen fotografie is veranderd, op een positieve manier. In week 6 gaf ik mijzelf dus de ruimte om dat verder te onderzoeken en om ook enkele openstaande cursussen af te ronden, waaronder een op Domestika. Domestika is een online platform voor creatieve cursussen, en ik heb zelf de cursus 'Environmental Portraits' van Liz Seabrook gevolgd.
Mijn persoonlijke ontwikkeling in de wereld van fotografie
Toen ik mijn eerste digitale camera kocht, was ik vooral gefocust op het fotograferen van alle dingen om mij heen. Gaandeweg ging ik mij meer verdiepen in de technische aspecten van een camera, en heb ik toen mijn eerste spiegelreflex camera gekocht. Al gauw was ik aan het spelen met de handmatige instellingen en ging een wereld voor mij open toen ik programma’s als Photoshop en Lightroom leerde kennen. Het was ook een fase waarin overdreven bewerkte foto’s naar voren kwamen. Iets waar ik nu niet zo gauw fan van ben als ik naar de foto’s terugkijk. Fast forward naar nu, begin ik steeds meer het analoge werk te waarderen. Het geeft je de ruimte om echt na te denken over het verhaal van een foto. Met analoge werk, gaat het voor mij niet zozeer om vliegensvlug foto’s te klikken, maar juist om in het moment stil te staan. Zo ook in de challenge van vorige week waar ik speelde met de Fujifilm kleurfilters, is het neerzetten van een verhaal met behulp van beeld veel belangrijker voor mij geworden dan slechts het schieten van een foto. Ik denk dat elke professionele fotograaf een soortgelijke ervaring doormaakt, ieder op een eigen tempo en in verschillende gradaties. Ik denk dat vorig jaar een groot ah-ha moment voor mij was geweest. Ik ben toen fotografie steeds meer als een middel gaan zien. Een middel om de uiteindelijke kern van mijn verlangen uit te kunnen oefenen, en dat is uiteindelijk het zoeken naar authentieke verhalen. Dit past ook steeds meer bij mijn interesses in het maken van fotoreportages binnen de ambacht.
Dus ook deze week, heb ik mezelf hierin ondergedompeld. Ik heb artikelen gelezen, en ook online tutorials en cursussen gevolgd. Het was een eye-opener en het zette mijn creatieve brein tot denken. Ik kijk uit naar het moment om dit toe te kunnen passen.
En jij?
Wat was voor jou een ah-ha moment? En wat vind jij het leukste aan fotografie? Ik hoor graag jouw ervaringen!